Penceresi aralık bir balkon camından aşağıya doğru bakıyorum…
İçimden veya aklımdan geçen çapraşık konuların içinden fırlayan bir cümleme düştü tüm anılarım….
Bir gün sonu düşlerindesin yine, ömre adanmış tüm varlığınla...
Zor veya zorunlu geçen bir gecenin tan vaktinden az önceki zaman…
Düş kurmalar ve de düşün içinde dönüp durmalar, neler geçti yaşamın içinden derken, kendi kendime gülümsedim…
Bir bilebilsem, kaç pencere camından kaç defa baktım yaşamın ardında kalanları düşleyerek…
Uzun bir yol sonu yorgunluğu ve kendime adadığım zamanın her anında kendim için nefes almaya çalışırken, kazanamadığım onca düşünce içinden varlık savaşı ile çıkarken, ömrüme adanmış birçok şeyden artık sıyrılırken, bir de yaşamın bu kısmına bakayım dedim…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta