Gün Solduğunda Şiiri - İsmet Zeren

Geceye düştüm
Notunu
Yıldızlara bıraktım
Emanetini
Sokaklara anlattım
Anılarını

Ne haberin geldi
Uzaklardan
Ne kokun iniverdi
Dağlardan
Ne hayalini kucakladım
Ufuklardan

Sen
Nar koparırken
Hiç üşüdün mü

Yıldızlara yazdım
Yeminlerini
Havai fişeklere anlattım
Çılgınlığını
Irmaklarıma serdim
Sevgilerini

Ne hasretin tükendi
Tükenişimde
Ne gurbetin ısıttı
Yalnızlığımı
Ne felaketin kucakladı
Kuytularımı

Sen
Kartopu atarken
Hiç ağladın mı

Gökkuşaklarına çizdim
Bakışlarının rengini
Atlı karıncaya yükledim
Heyecanlarının ahengini
Çemberlerinde çevirdim
Çocukluk üzengini

Sen
Dondurma düşürürken
Utandın mı

Ey sevgili
Elleri mini minnacık
Ey yar
Yüreği içi dolu turşucuk
Al beni benden
Gidiyorum

Kopar parmaklarımdan
Sensizliğin işaretini
Yemin et
Pişman olmayacağına
Ölürken
Benim için

Yanaklarından bırak
Yaşlar süzülsün
Bırak
Kan
Ayaklarından
Beni görünce
Yüreğine yürüsün

Gün solduğunda
Geceye düşer
Gölgemin hırçınlığı
Bırak kendini
Korkuların
İsyanım olsun