En sıradan soğuklarda
Donarken gözbebeklerin
Bir yıldıza uzanırsın
Gökyüzünde sallanan
Ve sönmeye yüz tutmuş
O bilinmez iç dürtüsüyle
Acımak yani
Bir başka şeyde kendine
Buzul çağının soğuğu yüreğinde
Verirken en acılı hükümleri
Sen ısınamazsın zerre kadar
Ellerin çıkmamacasına
Değse de nar ateşlere
Uzatma hadi
Bırak geride kalsın
Eski sevda tanımları
Artık acemisi değilsin
Hayatın ve yalnızlığın
Gün solarken durma
Sende hamak kur
Sevdalardan sevdalara
Yirmi beşinci saati yaşarsın
24.07.1987
Kayıt Tarihi : 4.9.2013 15:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakan Karadağ](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/09/04/gun-solarken.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!