Gün ŞİİR'di Şiiri - Pervin Özkan

Bir başlangıçtı Gün… Gün Araftı…
Araftı Gün tasaydı...Sokak ortasında bir yalnızlıktı...
Bir sondu Gün...
Günde yılların kendini aklama telaşı vardı.
Ve Günde geceler ayazdı.
Ayaz gecelerde ise hüzün vardı...
Yıllar kaçaktı..Anılar tuzak, geçmişin izi bir bıçaktı…
Sıkışmış duygular ve yıllar sorgulanandı…
Ayaz gecelerde sahipsiz duygular vardı.
Gönlüm kanadı kırık bir kuştu ve bir bilinmeze uçtu…
Araftı sondu Gün …Yarım kalmış bir kitaptı…
Nedenlerim niçinlerim vardı ve bunlar benim ruhumdu..
Geceler ise ayazdı.

Ve Gün beklenendi… gelecekti…
Gün gelecekti … Oysa gelecek bir düştü...
Gün bugündü… Gelecek bire doğuştu...
Bire doğuş yaraları sarar gibiydi ve aklımı çeldi..
Gelecek masumdu ama özgürdü ama küskündü..
Sorgulamaktan yorgun düşmüş bir belleğin iziydi..
Heyhayyt gelecek…bir düştü.
Ve gönlüm bu düşe yenik düştü..
Gelecek sevdalı başımdı...tutkuya uyanıştı.
Gelecek sanki şair telaşımdı.

VE gelecek... bugündü…
Bugün... tutkuydu.
Tutku ise şiir oldu.
Gün ŞİİR’di…