Gün,sabah ufuktan doğan gün değil.
Gün,sana bir çorba pişiren gündür.
Ömür,gelecektir,geçen gün değil.
Gün, seni dağlardan aşıran gündür.
Gün,ışık saçmalı,sen ise huzur.
Gün, sana gecedir,ettikçe kusur.
Gün doğar,gün batar kaç yüz bin asır.
Gün, seni takatsız düşüren gündür.
Sen günü bilmezsen,gün neye yarar.
Sen günü ararsın,gün seni arar.
Gün, ömürden gider,gün seni yorar.
Gün,senin kafanı şişiren gündür.
Binali der, her gün sana bir kasttır.
Gün, sana düşmandır,gün sana dosttur.
Gün,ömrün bitirir,gün senden üsttür.
Gün, senin sabrını taşıran gündür.
Kayıt Tarihi : 26.11.2007 23:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)