gün şafağa vurdu, kendini
horozlar öttü,
rüyalar bitti
ben, kalkmadım
akşamdan kalmışım,
sensiz
bir akşamdan.
güneş doğdu;
odamda dayanılmaz bir sıcaklık
ve hüzün irinleri
kalktım,
kalktım ama nafile,
kör kütük yalnızlık
ayıkmak mümkün mü
tadı yok hiç bir şeyin
hava sıcak,
ben soğuk.
gün aydınlık,
ben karanlık.
barışık değiliz, anlayacağın...
ya o kapanacak,
ben açılacağım,
ya ben kapanacağım,
o öyle açacak.
seni bekliyoruz,
sen... gelince barışacağız...
Kayıt Tarihi : 6.3.2007 21:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orhan Doğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/06/gun-safaga-vurdu-kendini.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!