Gün Şiiri - Barış Kasap

Griydi her şey
Senden önce
Turnalar bile
Sanki yoktular

Lekelenmişti tüm duygular
İnsan yozdu ve çamurdu
Şimdi kiraz çiçeklerinin
Olduğu ufak bahçe

Gün gibi parlıyordun
Usul usul yaklaştın
Gülerek, şöyle söyledin
"Uyan! Yaşam benimle."

Artık yabancı değildim
Ne kendime ne umuda
Bir başka ısınıyordu içim
Seni tattığımdan beri

Ve andım oldu
Son günüme kadar
Seninle yaşama uyanmak!

Her gün yeniden
İnanmak
Daha iyiye

Seninle.