bütün rüyalarımda çocuktum elleri şekerden yapış yapış
uyandığımda kayboldum her seferinde kalabalık içinde boş bir haykırış
yüzlerce yüz içinde yüzbinlerce kirli yüze bürünmüş sesler bölüyor
gün bitmeden içime içime siniyor çöküş
susun uyanmasın uyandığında gördüğün kalabalık içindeki yapayalnız nefes alıp veren hissizler
farkettim aslında uzun cümleler bile yetersiz anlatmaya elinde bir gün olsun çiçek tutmamışları
gem vuramadan akrebe yelkovana an'a yaşayıp gidemiyoruz gittiğimizi sanarak
dün sokakta biriyle karşılaştım tanıdık değildi herkes gibi yabancı yanımdan öylece geçti yüzlerce kişi içinde yüzbinlerce kirli yüz gibiydi yüzü
bir adım sonra tükürdüğünü gördüm insanlığın tam içine hem de orta yerine
nefes alıp veriyordur yürüdüğüne göre
şimdi bitirmek zamanı değil ama
uyumak isteği
ısrarla
inatla
çocuk olma isteği
yapış yapış
ellerle...
Kayıt Tarihi : 22.8.2019 21:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!