Gün olurki Şiiri - Yılmaz Barıtlı

Gün olurki ararsın beni gurbet ellerde.
Sorarsın ellere bu sersefil nerede.
Yıkılmış dökülmüş bir virahane gibi.
Bulursun beni nerde, kimbilir nerelerde.

Tanımazsın bulunca belkide gülersin.
Bumuydu o acaba beni seven dersin.
Tutarmısın acep nasırlı ellerimi.
Yoksa eller gibi sende gülüp geçermisin.

Hiç bakma sevgilim uçup giden bulutlara.
Berekettir onlar yağmur,dolu ve kar.
Vardı bizdede bir zaman böyle umutlar.
Biter sevenin ömrü, bitmeyen uzun yıllar.