Gün olur sevdaya açılır gözlerim

Gün olur seviye erken açılır gözlerim
Gün olur yarı dizine kadar keder...
Yalnızlık tutuşur dizelerimde
Haykırışlarımda ıslanır yüreğim
Bir sevda sarmalında yarım ağız kalışlarıma sormalı
Ha deyince çığlaşan hercai tutkularımı
Ha diyesi geliyor insanın
Ha.. ha... hani o eski sevda türkülerim
Hani o sevdaya tutkun yürek...
Geride kalan nedir...? Süzme hüzün ufka kilit gözlerde...
Geride bıraktığın bir yaşanmışlık tünemecinde
Hayata sarılmışlıktır her yükselişi nabzımın
Hayata dört elle sarılmışlık..inanmışlık.. tapmışlık...
İnanca tutku ekip sevdaya yüzü koyun dalışlar
Hadi be ey en körpe yürek
Hadi haykır dizelerini sevdaya dair
Ek sevdanı yarınlarına secdeye varırcasına
Kök sal yaşama yüzyıllık bir çınar vakurluğuyla
Hadi durma umut ek, dize dize haykırış ek yaşama dair
Ek bir dize Nazım'a, bir dize Veysel’e, Pir Sultan’a dek
Ek yüreğinde yetiştirdiğin tohumlardan bir taze dize
Fidan fidan sevgi ek tüm yaşanmamışlıklarından sakladığın hıncınla
Hayata bir taze bahar ek bir bülbül çınlamasında...
Oluk oluk emek ek, yürek ek, kavga ek...
Kabına sımayan, taşıp kabaran bir yürek sevda....
Ek ekebildiğince etrafına..
Sonra eklen sende hayatın sonlu parantezine
Bir silik nokta olmadan önce
Bu sonsuz evrenin bitmeyen deviniminde....

İstanbul,15,02,2002