Ulu ağaç kurumuş yaprağını döküyor,
Zaman gelip geçiyor yine şafak söküyor,
Feleğin işine bak hep boynumu büküyor,
Bunları anlatmaya gün olur gücüm yetmez;
Gücüm yetmez oy aman gün olur ömrüm yetmez.
Ortaya gün düşünce seher yeli esiyor,
Estikçe aman aman şu bağrımı deşiyor,
Kaderde uğrun uğrun yollarımı kesiyor,
Yolları anlatmaya gün olur gücüm yetmez;
Gücüm yetmez oy aman gün olur ömrüm yetmez.
Bir gün çizgiler iner ak düşen saçlar ile,
Gençliğim gelir geçer ölçülür yıllar ile,
Azrail gelirse de gömülür sırlar ile,
Sırları anlatmaya gün olur gücüm yetmez;
Gücüm yetmez oy aman gün olur ömrüm yetmez.
26.10.2016
Yaşar CeritKayıt Tarihi : 26.10.2016 20:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!