Bir şivekâr ki,zâr eder şanımı,
Soydu cismimi, nar eder canımı,
Gel ey şivebaz,bu na’ab-ı nâr-a,
Alıver damla damla, biçare kanımı..
Melulün eder ab-ın,bu bende varımı,
Zebunun etti heder,şu tende kârımı,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devran dönüp o gün gelince bende olanı görecek yürek olacak mı? Saygılarımla.
Gördüm ki Hünkâr'ım o hüsn-i şânını
Soyup câna çevirip nâr eden canını
Dayanmaz şîvekâr o nâbı nâr'a
Koyuver damla damla biçare kanını
Diye düşündük Üstâdım; şayet hal başa gelse idi tehevvürle karşılayacağımız gönlümüzdeki çaresizlikle...
Teheyyüc-ü sadedinizde biz de heycenın sükûnunu tadarak okuduğumuz, ilham aldığımız eserlerinizden aynı zamanda çok müstefit oluyoruz efendim; teşekkürlerimi arzediyorum, selâm, muhabbet ve saygılarımla...
Edenin yanına kalır mı ki...kalmaz elbet.
Tebrikler güzel İnsan..saygılar.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta