Gün olur anlarsın.. Şiiri - Zeynep Ergün

Öyle içimdesin ki..korkutmuyor çoktan gitmiş olman..
Seni Anlatmaya yetmiyor kelimelerin karşılığı
Kelimeler eksik, Kelimeler yaralı, kelimeler çaresiz..
Öyle bendesin ki.. Öyle benim..
Yokluğun dipsiz kuyu misali..öyle derin..

Denizin çarptığı kayalıklar gibiyim..
Sen, deniz..
Çarpan her dalgan da saklıyorum seni daha bi içime..
Sana ulaşan yolları kaybettim diye bu ağlamalar..
Önümdeki duvarlara çarpıp çarpıp durmalarım..
Yüreğimin sızım sızım sızlaması..

Kimsenin bulamayacağı yollara götürdüm içimdeki seni..
Öyle derin.. öyle derinlere..
Kızdım.. Sensiz neden doğuyor güneş diye..
Taşladım içimdeki çocukları.. tek tek..Onları da kanattım..
Şimdi bir tek sen varsın..
Seni yapayalnız bir tek kendime bıraktım..

Ümidimi ısıtacak, o güzel gözlerindi kaybettiğim..
Yüreğimi hedef alan kanlı bıçakların sahibi sen misin?
Daha da in derinlere..bak orda, en derindesin.. en diplerde..

Bir şeyler oluyor..
Nedir bu sol yanımdan sızan..
Soğuyor içimdeki sıcaklığın..
Neler oluyor..
Gidiyor musun yoksa..
Gitme..

Yüreğim kararıyor.. Kapama ışıklarını...
Beni böyle sensiz, böyle çaresiz bırakma..

Beni de al.. Göm sensizliğin dipsiz mezarlarına..

Brigün anlarsın,aslında her şeyin senden ibaret olduğunu..
Yalnız kalıp ta başlayınca konuşmaya yalnızlığın..
Anlarsın bendeki sensizliği..
Vurursun başını dilsiz duvarlara..
Kesilince sesim soluğum..
Bendeki sessizliği anlarsın..

Sevmek ne imiş o zaman anlarsın..