Gün olur
Aşiyanında bir bülbül firkate durur
Bu bir vatan acısıdır
Yürek yangınıdır
Matem havasıdır…
Gün olur
Islanan siyah beyaz bir fotoğraftır
Evladı gurbette bir ananın koynunda
Her lahza sabır, her lahza kahır
Bu bir evlat acısıdır
Yükü tonlardan ağır
Bir ananın omzunda…
Gün olur
Yalnız başına bir kadındır
Yapraklarını döken hazanın ortasında
Parkeleri ıslatan gözyaşlarıyla
Sokaklara sığmayan bu kadın
Hüzünlü bir istasyonudur zamanın…
Gün olur, Eylül olur
Gönlüm hazana durur
Sen her Eylül’ün dokuzunda
Bir yaprak daha dökersin gönlümden
Acın dolaşır gönlümün caddelerinde
Gözlerim yağmura durur
Her Eylül zaman durur, zaman durur…
Mevlüt KARA
8 Eylül 2010
Nizip
Kayıt Tarihi : 16.9.2010 13:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mevlüt Kara](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/09/16/gun-olur-92.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!