Aldırma ömrünün depremine,anne!
Gün olur,tutuklar kendini ay,gönlünün oltasında..
Gün olur,gece ölür.
Saçlarını yıldız yunar gün olur.
Ninniler büyür,çocuklar koşturur.
Gün olur,bülbül şakır sesinin ortasında..
Aldırma ömrünün depremine,anne!
Her ağustos yangın değildir belkide.
Gün olur,güvercin aklığı doğar ümitlerinde..
Gün olur,baharda gelir,yediveren binrenkli çiçekleriyle.
Şiirleriyle şairler gelir.
Aklığı büyüleyen çocuklar belkide? ..
Sen yine her akşam yakamozu dökersin anne!
Gök(yüzünden) o hırçın denizlere! ..
Ve senin yüreğin anne!
Gönderinde her safak güneş açan bir ülke gibi..
Kucağın,kucak kucak filizlenen,çocuklar gibi.
Gün olur,ebemkuşağı olur! ! !
Kayıt Tarihi : 20.3.2007 11:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Remzi Babacan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/20/gun-olur-51.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)