Gün Olur Şiiri - İbrahim Ağmil

GÜN OLUR

Gün olur, dayanılmaz acılar, kanatır yüreğini,
Gün olur, terk edip gider, bütün sevdiklerin seni,
Gün olur, kimse kalmaz, paylaşmaya, derdini,
Sabret gönül, çekilen tüm acılar, gün olur biter.

Gün olur, ciğer paren kor olur, durmadan yanar,
Gün olur, yaraların gül teninde, derinden kanar,
Gün olur, çektiğin hasretlik, sinende yaralar açar,
Sabret gönül, çekilen tüm acılar, gün olur biter.

Gün olur, dost görünenler, etrafında çok olur,
Gün olur, kötü günde, hepsi birden yok olur,
Gün olur, sırtını dayadığın, ağaçlarında kurur,
Sabret gönül, çekilen tüm acılar, gün olur biter.

Gün olur, düştüğünde anlarsın, düşmanını dostunu
Gün olur, kış ayında alan olur, sırtındaki postunu,
Gün olur, dost kazması, derin kazar kuyunu,
Sabret gönül, çekilen tüm acılar, gün olur biter.

Gün olur, bulunmaz kimse, selamını vermeye,
Gün olur, muhtaç olursun, kuru soğan, ekmeğe,
Gün olur, hasret kalırsın, bir an olsun gülmeye,
Sabret gönül, çekilen tüm acılar, gün olur biter.

Gün olur, sonbaharda savrulan, yaprak olursun,
Gün olur, kahredip kaderine, ağlayıp durursun,
Gün olur, değmez gözyaşlarına, pişman olursun,
Sabret gönül, çekilen tüm acılar, gün olur biter.

İbrahim AĞMİL