Gün ola...! Şiiri - Emsal Toprak

Gün Ola...!

Bu hayata gelirken Vallahi kusursuzdum
Sağım solum seraptı çöldeydim ve susuzdum
Ben bu sahte alemde her zaman huzursuzdum
Gelen gelir, giden gider gün ola harman ola...

Kime küsem, kime gönül koyayım
Kimi giydireyim kimi soyayım
Kimi eksilteyim kimi sayayım
Zaman en iyi ilaç gün ola derman ola...

Nazımı ben çekerim kahrım yalnız kendime
Sel vurur ağustosta çeperime bendime
İsyanım kendimedir tuzak kendi fendime
Sabır en büyük silah gün ola ferman ola...

İçim savaş meydanı gülistana benzer dışım
Ben O'nunla kırk sene öncesinde kalmışım
Bir iyilik, bin musibet! Hesabına dalmışım
Yer bataklık yol kördüğüm gün ola kirman ola..

Bazen hafif çıkar doksandokuz yüzde birden
Daha kötü hastalık yok dünyada kibirden
En nihayet toprak ile arınırım her kirden
Tenim beşinci mevsimde gün ola gürman ola...
E.TOPRAK