Gün O Gün Ki Şiiri - Kadir Başboğa

GüN O GÜN Kİ
Birgün varız bir gün yokuz ne memleketten öte,ne topraktan beriyiz...
Bir dalız bir köküz ama ne savrulan yapraktan nede hamurumuz olan topraktan bi haberiz...
Günleri gecelere Güneşi aya hediye ederiz, kimi zaman,ama gömleklerimizin yakasını dik tutmayı biliriz...
Ağlarız,inleriz kimi zaman feryad ederiz lakin göklerinde üstünde bir göğün varlığından hep haberdarız...
Ne yârdan geçeriz nede başsız gövde olmayı biliriz,yılkılığada gitsek dönmeyi hep biliriz......
Yürüyeceğiz kimi zaman üşüyecek kimi zaman titreyecek kimi zaman ise güneşin yakışını seveceğiz...
Ve rüzgarlar esmeye başlayınca Tanrı dağından gemilerimize yelken almayı bileceğiz.......