Gün ne güzel Şiiri - Nurcan Göksel

Gün ne güzel
Ne güzel sabahın erkenindeki rüzgar
Ne güzel kıpkırmızı açan gelinciklerdeki yel
Küçük beyaz bulutlar var
En güzel maviyi görüyorum yükseklerde
Az sonra çıkacağım dışarıya
Ve olacak ayaklarımın altında yemyeşil bir sel

Bir kokunun ardından gideceğim
Bahçemin bir köşesine
Tokalaşırken şımarık hanımeliyle
Kulak vereceğim bir kumrunun sesine
Sıçrıyor yüreğimdeki kurbağa
Kavuşuyor yüreğim
Geceden sakladığım sardunyanın kırmızısına

Ne güzel her kokudan geçen rüzgar
Yaşamım sarı yaşamım beyaz
Erken uyanmış bir çocuk gibi bahçem
Kollarıyla gökyüzüne uzanıyor
Biliyorum hayat bu günkü gibi taptaze değil
Bu günde de var acıyan yürekler
Sanki ben her derde çareyim yenerim der gibi
Bu gün ne güzel
Ne güzel günün bana verdiği değerler

Şimdi bana katıl ve yaşa hatırla neler var içimizde
Her mücadelede birbirimize verdiğimiz sözler
Gün ne güzel
Ne güzel içime doldurduğu sabah
İçimde bir şey yok o yeisten
Umuttan mutluluktan başka
Ne bir kötü söz ne de bir ah

Haykırarak başlıyorum yine
Söz diyorum söz
Her şeyin savaşı için
Mücadele edeceğim geleceğimle

2007