Gün kurusu akşamların ıslığında
Hep ayni sevdayla selamlaşırdık
Çiçeğini dökmüş leylak dalından
Bir fısıltı duyar yalnızlaşırdık
Konuşsa sesini duyardık gülden
Sussa, ayrılırdı bu can teninden
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık