Gün Kısalırken Şiiri - Aydın Bayrakdar

içim veya hava erken karardı
bir telaşa düştüm gün kısalırken
sevgiye iltica sana firardı
dağlarda kayb oldum in kısalırken

umud tahtasına bahtım sürtmedi
garibin ruhunu elin dürtmedi
kolumu, verdiğin kumaş örtmedi
yakalar büyüdü yen kısalırken

ne dedinse bana hepsi yalandı
ızdırab yalandan geri kalandı
boğazıma idam ipi dolandı
urgan sıkıyordu yün kısalırken

sadece ben değil sen de tam battın
gülistan yerine çamura yattın
gönülden uzağa adımlar attın
milyon artıyordu bin kısalırken

neden anlaşılmaz sözün kelamın
neden muhabbetsiz gelir selamın
kibirle donanmış senin melamın
yaraya yol açtı ten kısalırken

bu sevdayla bastım bağrıma taşı
sayende unuttum ekmeği aşı
ırmakları boğdu gözümün yaşı
Tuna taşıyordu Ren kısalırken

anlamadım neydi senin muradın
hangi zamanda bir işe yaradın
sırf mazaret için ilim aradın
yüreğinde irfan fen kısalırken

umarım bitmiştir şahsıma kinin
şüpheliyim var mı imanın dinin
Aydın’da hayaller biterken senin
burnun uzamakda ben kısalırken

1. 8. 2025