Gün Kırmızı Karanfil Şiiri - Tarık Torun

Günler deli bir ırmak aktıkça bir avare
Onu durdurmak için var mı dünyada çare?

Deniz gülüşlerine yokluğunu ekledim
Yıldızlar rıhtımında gelmeni çok bekledim

Ayrılık mukadderse kavuşmak hangi bahar?
Yüreğim yangın yeri dualarımsa rüzgâr

Cennet kokulu sevdam öteler ötesine
Gün kırmızı karanfil açar tekbir sesine

Aldanma vefasıza zaman verir dersini
İflah olmaz gönlünün sen yaparsan tersini

Firuze kubbelerin gün düşerken üstüne
Bir ulu çınar gibi yayıldım kaldım düne

Özgürlüğe adanış ağlarım için için
Barışa varmak için savaş çıkarmış niçin?

İnince kör gecenin perdesi yüreklere
Bir yalnızlık fısıldar lacivertten göklere

Sevda kokan bulutlar bir rahmete gebe mi?
Rengârenk gökkuşağı göklerde körebe mi?

Şehadet ışığıyla mor akşamın ateşi
Uyandı ölü gece şehit düştü kardeşi

İhanet çemberiyle zaman akar aynaya
Ağustos akşamında gökler akar dünyaya

Gecenin gül endamı sarar bütün uykumu
Gün kırmızı karanfil sana boyar ufkumu

03.08.2015

Tarık TORUN
MEB/YEĞİTEK
Türk Dili ve Edebiyatı & Coğrafya