Gün Kırıntıları Şiiri - Nedim Uçar

Başımıza serpilirken gün kırıntıları,
Eriyen karların saflığında ıslandım.
Elimizde büyürken zaman tortusu,
Akşamın alacasına yaslandım.

Rüzgarda kesilirken kuşların soluğu,
Bir türkü tutturdum makamı bozlak.
Irmağın serinliğini yudumlarken ay çiçekleri,
Ağaçlar kavrulmuş, yamaçlar dazlak.

Yıkılan duvarlarda yiterken umutlar,
Sel yatağının rengi kehribar sarısı.
Yaşamla ölüm arasındaki seçenekte,
Yoruma kapalı feryatların yarısı.

Savrulan dumanların karanlığında,
Alabildiğine genişler gökyüzü.
Yıldırımlar yağarsa, yağmurlara inat,
Toprak sarabilir mi bunca öksüzü