Gün Kılığına Girmiş Bir Gece

Gökhan Barış Pekşen
133

ŞİİR


4

TAKİPÇİ

Gün Kılığına Girmiş Bir Gece

I

Hanği filmin başrolünde bu denli
dibine kadar yalnızdım
unuttum..
Hatırlamıyorum..
Tertemiz bir nefes kadar eskiyor tüm sevdiklerim şimdi (..)

II

İçerki o senin olmadığın odandan geliyor seslerimiz
Tanrı yalanı sevmiyordu
burada sadece kendimize dair bir hayat ve hayal var belkide
kalp krızi kadar ciddi bir şey bu
yıpranmış bir kitabın tren garındaki sessizliği bu
A2 peronundaki o bankete bağlanmış Tanrının çıglığı bu
yıpranmış bir kitabın tren garında ki sessizliği bu /..

Elimde esrar ve gözüm kapalı koşuyordum
bir tren garından intihar edenlerin son bir kaç dakikasına (..)

III

Ben buraya gelmeden öncede tutsakmıydım
belkide o an hatırlamak istemiyeceğim intihar notlarına
ölüm döşeği ismini verdiğim o gece
nasıl olurda kendimi göremezdim
o senin resminin asılı olduğu aynada;
suçlu olduğumu anımsar gibiydim
bir katilin gözlerinde
ve modası geçen neşeli hayatlar umrumda bile değilken
nerdeyse tanıdığım herkez ölmüştü
bense kendi kıçımı kollarcasına sevmiştim seni
çelik kapımı kırıpta beni kurtarmana degermiydi şimdi (..)

IV

Bak şimdi ne soracağım sana
dünyanın kapılarının kapalı olduğunu hissettiğin bir gün oldumu?
Ve o günün gecesinde yenilsende ruhuna
üzerindeki o vişne çürüğü elbise gizler dimi kanının akmayışını
böylesine çirkin bii hikayede kendini katledişini izlemek
mutlulukmu veriyordu sana /..
Yukarıdan bize bakan Tanrı gülümsüyordu gözlerime
ve epey acıtıyordu onun sesi >
Eğer tanrının rızası olmasaydı burada olamazdın sen
Gerçek olan hikaye bumuydu
boş vakti olmayan Tanrı neden benimle konuşuyordu ki (..)

V

Ve sessizlik gelir yerini alır
Tanrının yoksullığuydu bu
tedavisi olmayan bir lugattı bu
kalbimle konuşmayı kes sadecekalbimle konuşmayı kes sadece..
Sen kafirmisin dedi o ses >
aklımı çelmeyemi çalışıyor bu ses!
Oysa sorgulayıcıyım ben
belkide tüm dogrular kalbimde yazılı
rehberi katledilmiş yaralı biriydim ben oysa
kötülüğümü tonlamaktan vazgeçkötülüğümü tonlamaktan vazgeç..
Ve bazen benimle kafa bulduğunu hissediyorum
Ahlaki cüzzam kolonisindeyim sanki
sanki ruhen boş bir bedeni inciltir gibi
onunda bogazından ellerimi çekmemem gibi soluksuz birşey bu (..)

VI

Grup terapisine katılmak gibiydi bu
Tanrıdan intikam almak (..)

VIII

Sen beni dinledin bende seni - konuşılacak bir şey yok artık
içi boş ve anlamsız bir telafus
ve şimdi satır satır dünyadan vazgeçmek
ve şimdi ruh halim dünyanın ta kendisive her aşkın sonu ölüme dönüyor
her kılıkta, her sıfatta, her dinde, her dilde canın cehenneme (..)

21/Ağustos/2011

Gökhan Barış Pekşen
Kayıt Tarihi : 23.11.2014 03:03:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Gökhan Barış Pekşen