Gün Karanlığında Fısıltı

Okyanusun mavisindesin bu gece

Cevapsız bir bilmecenin

Boğumlarında kaybolurken

Koyuluğumu düşlüyorsun.

Gözlerimden giden gülüşünü

Yerine koyma isteğinin telaşıyla,

Durağanlaşan eylemlerinin

Ölçüsüyle hesaplaştığın

Binlerce kez dur dediğin

Ölçemediğin kenarlarının

Bilinmezleriyle sürdürdüğün

Bir ruh kırgınlığının seyircisiyim

Anaforunda sessizce bekleyen

Düş çemberini

Bu gece okyanusun maviliğinden

Uğurluyorum sessizce!