Gün Kara Şiiri - Cengiz Çetik

Gün kara,

Havadan daha kara,

Hayata susmuş bir yürek,

Anlamsız artık düşünmek ,

Çaresiz kalmışsa mantık,

Anlık bir tercihte,

Telafisi olmayan,

Geri dönüşsüz gidişte

Ne pişmanlık olur deva,

Ne de geri gelmeyen zaman

Gün kara,

Karanlık kaplamış her yana,

Dün aydınlıkken her yer

Neşeyle birlikte,

Ansızın çöktü ölüm,

Gösterdi çirkin yüzünü,

Karardı, tüm güzellikler karanlığa,

Neşe sustu,

Güneş saklandı,

Kararan bulutlar arasına

Ah be çocuk, ah!

Olur mu hiç, ölümle şaka,

Affeder mi seni, bir küçük hata,

Hayat dediğin bir pamuk ipliğinde

Bir küçük nefeste

Saklı narin bir dokunuşta

Yüreğin bir tık atışında

Toplasan da çıkarsan da geçmişi

Etmez bir tutam daha ilerisi.

Kırılan ve kopan bir daha geri gelmiyor,

Yerine gelenler de senin yerini almıyor.

Ne çare,

O boşluk,

O eksiklik, hep hissediliyor.

Anılarla, fotoğraflarla bir şekilde

Hayat anlamlı anlamsız devam etse de

Cengiz ÇETİK- Finike- 23.12.2023