Gün Işırken Şiiri - Mehmet Özsan

Mehmet Özsan
98

ŞİİR


3

TAKİPÇİ

Gün Işırken

Gün ışırken uyanmak vardı
derin bir uykunun dingin bedeniyle
selamlamak günü.
Atlayıp bir uyduya geçip atmosferden
'' portakala benzer ''
seyretmek vardı dünyayı.
uzamda her gün bir çiçek gibi açıyor evren
aklı yazalı çok oldu Kant'ın
çirkefe bulanmış ellerin
delik ceplerde işi ne?
Daralıyor
mutlu dünya düşü;
soğruluyor
zifir gecelerin ışığının dalga boyu.
beyaz yitiyor
her açla
her zamansız ölümle
kopuyor bir parça.
Daralıyor
mutlu dünya düşü;
tüm sazlar dem vuruyor aşktan
hala geniş dans pistleri.
düşüyor nesne
ne hoş onsuz özne.
beyaz yitiyor
her tokla
her zamanlı ölümle
kopuyor bir parça...
......
Yörünge de kimse yok
dönüyor dünya
kendi bildiğince.

(eskişehir mart-2007)

Mehmet Özsan
Kayıt Tarihi : 15.3.2007 14:33:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Alaaddin Uygun
    Alaaddin Uygun

    kutlarım değerli dost kalemi

    Cevap Yaz
  • Meliha Yüceaktaş
    Meliha Yüceaktaş

    mutlu dünya düşü;
    tüm sazlar dem vuruyor aşktan
    hala geniş dans pistleri.

    düşleriniz gerçekleşsin dileyelim...

    tebrikler...

    Cevap Yaz
  • Mikail Koluman
    Mikail Koluman

    Dünya kendi bilincinde dönerken , insnlar kendi bilinçlarinin sanırım farkında değiller.
    Yüreğinize sağlık.

    Cevap Yaz
  • Türkan Ay Dinçer
    Türkan Ay Dinçer

    düşüyor nesne
    ne hoş onsuz özne.
    beyaz yitiyor
    her tokla
    her zamanlı ölümle
    kopuyor bir parça...
    ......
    Yörünge de kimse yok
    dönüyor dünya
    kendi bildiğince.


    Çok güzel ve akıcı bir şiir. İçinde gizlediği mesajlar ise başka bir güzellik katmış şiirnize.
    Yüreğinizi ve kaleminizi kutluyorum. Saygılar

    Cevap Yaz
  • Hüseyin Celep
    Hüseyin Celep

    İnsanlık bu kadar bilgi ve tarihi görgüye
    ulaştığı halde,beklediğimiz erdeme ulaşamadı.
    Gördüğümüz ve duyduğumuz bir çok şey
    yürekler acısı olmaya devam ediyor.
    Her şeyin sıfır kusurlu olmsı ne iyi olurdu.
    Geçmiş çağlarda insanın ne kadar
    sahipsiz ve ne kadar vahşi,acımasız olduğunu,
    birbirlerine ne acılar çektirdiğini bilmek gibi
    bir tesellimin olması bana iyi geliyor.
    Ancak insan nevarsa insanı inciten
    onunla savaşmak gibi bir göreve her zaman
    talip olmalı.
    Yoksa insanlık nasıl erer kurtuluşa...

    Duyarlılığınızı kutlarım...

    Selamlar.

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (24)

Mehmet Özsan