Güneş gölgesi idi;
Uzaklar, seni alıp götürdü.
Hüznün kıyılarına vurmuş
Umut sandalının kalıntıları.
Çaresizlik, demokles kılıcı
Başımda sallanır durur.
Yalnızlığın canhıraş sesleri
Kulaklarımda patlar, benliğimi vurur.
Beşinci mevsimdeyim artık.
Gündüz-gece
Karışmış birbirine
Ayırd edemiyorum.
Bir hayat kadını var köşebaşında,
Sigara dumanında uyukluyorum.
Zamanın arabası çok hızlı,
Yetişemiyorum.
Duygularımı boğuyor anılarımız,
Koca Beyoğlu'na sığamıyorum.......
Kayıt Tarihi : 28.10.2010 15:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
(25.1.2003 tarihli 4. şiir kitabımdan....)

TÜM YORUMLAR (1)