Yitirdim
gün ışığımı,
özlem ateşim
solmadan
yandı içimde
büyüttüğüm dağlar,
kimsenin haberi
olmadan
...
nefes alıyor
yine yaşıyorum,
utanıyorum
yaşamaktan
daha yokluğunun
bir kaç günü,
korkuyorum
alışmaktan
...
sarısı bulaşmış
gözyaşlarıma,
sonbahar
yapraklarının
ıslanan toprağında
üşüyen,
elleri
çocuklarının
...
______hasretin
yüreğime ulaştı
______ellerime
toprak bulaştı...
Kayıt Tarihi : 26.11.2004 09:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her an peşimizden koşan gölgemiz,
Özlenen limanlar, yanan yıldızlar.
Uzaktadır her şey; anneler, kızlar...
Uzaktadır her şey, hep... yalnız ölüm,
Her yerde, her an yakınımız, ölüm. (A.M.Dranas)
Nur içinde yatsın .mekanı cennet olsun ..Allah sanada sabır versin canım kardeşim ...
Çok güzel olmuş , antenlerinin parezitlenmesine izin verme...Hadi antolojiye bir dedikodu malzemesi olsun :)) ' iyiki varsın çocuk, seni seviyorum '
TÜM YORUMLAR (5)