GÜN IŞIĞIM OLDUN
Karanlıktı üşüyordum kimsesizdim
Bedenimin soğuğu ruhuma da vurmuştu en sonunda
hissizleşmiştim.
Öksürdüm öyle bir öksürdüm ki
Ciğerlerim ağzımdan çıkacak sandım
Ama sandığım olmadı oturduğum banktan yavaşça kalktım
Yürüdüm kalabalık sokaklarda
Tenha adımlarla binbir çeşit tanımadık simalarla
Aradım aradım ama kaybettiğim eski beni geri bulamadım
Sonra sen geldin ve o karanlık gecede günışığım oldun
Bana eski beni kazandırıp
Varolmama ortak oldun.
DİLARA GÖKTEPE
Kayıt Tarihi : 15.12.2024 19:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Umut hep var mıdır? Sorusuna istinaden.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!