Sesini özleyenlere yankısını ver
Saçların ateş misali güneşe ser.
Uyandın mı gün ışığım
Bak çiçekler açtı bahçende
Kalk elini yüzünü yıka
Kan akan musluklarda,
Omuzun dik gülüşün mert
Sesini kısanlara inat
Belli et duruşunu, sonra söyle
Gün ışığıyla uyandım bugün
Sonra da bana dön
De ki; sana güneşi getirdim
Bir buse kondur yanağıma
Eline konan güvercin kadar saf
Uyan gün ışığım uyan
Bak gökyüzü açtı gözünü
Bulutlar bile uyandı rüzgârla
Siz uyanmadınız mı hala?
Kayıt Tarihi : 14.1.2015 17:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!