Gün Işığı Yolla Ana Şiiri - Recep Atak

Beni düşünme ana,ne diyeyim rahatım
Kalenderim bilirsin, taş da bile yatarım
Şu an gündüz mü yoksa, gece mi bilmiyorum.
Bu kapkaranlık mekanda aydınlığı bekliyorum.

Oyuncak bir kovam vardı,hani hala saklardın
Hani ona baktıkça,çocukluğumu hatırlardın
Güneş doldur kovama,yemeninle ağzını bağla
Onla bana ana kokan,biraz gün ışığı yolla

Neden mi buradayım, inan ki bilmiyorum.
Düşünüp söylüyorum, belki de budur suçum.
Ben de seni çok özledim, bir de gün ışığını.
Unutturamaz karanlık bana insanlığımı.

Oyuncak bir kovam vardı, hani hala saklardın.
Hani ona baktıkça çocukluğumu hatırlardın.
Güneş doldur kovama, yemeninle ağzını bağla.
Onla bana ana kokan, biraz gün ışığı yolla.
Yolla be ana…