Gün Işığı Bizi Çağırıyor

Sürüp giden fırtınalı, sopsoğuk ve ıpıssız karnlık gecelerde
Özgürlük dağlarında! Aklı devrim ile dopdolu
Çaresizliğin girdabında
Koşturan Mehmet
Varsın yaman essin rüzgârlar
Varsın karlar yağsın üstüne
Boran vusuun göğsüne, dert düşsün canına

Yakında zulümden, kalleşlerden kurtulcaksın elbet
Bir ışık dolacak
Dünyana
Hemde dopdolu
Bütün sevgileri topladın
İçine
Çemçe dağlarını çevreleyen
Karanlığı seven kurtlar habire ulusalarda
etrafında

Varsın mezarına toprak atılmasın; ağıtlar yakılmasın ardından
Açmak için bu toprakların
Gülleri
Hiç
Umudun kaybetme
Güzellikler, sevgiler hatırına, göğüsle her kötülüğü

Bak, kapını çalan dünyaya süzülen gün ışığı
Bizi çağırıyor
Hemde
Kardeşçesine
Hayatın ürpertili kuytularında
Ayağın altındaki
Biriken karanlığı
Ez geç
Yürü yüreği peş par etmeyen cellatların üstüne

Yürü düşmanların, yürü karanlık gecelerin
Ve lokmana göz dikenlerin üstüne
Çevir boynunu
Ölüme
Çevir yüzünü her fenalığa
Her acıya
Aldırma darağcına
Alevli gür ateşe
Kan akıtan hoyrat ellere
Diren
Koynudaki baharda çiçekleri yetişecek
Memleketi kasıp kavuran
Otoritenin
İktidar zülmüne
Hançerini çal
Çöz
Güvercinlerin kanatlarına vurulmuş
Zincirleri
Koş bre Memet koş yarınlara, koş seni bekleyen özgürlüğe

Mehmet Çobanlğlu
01.02.2025
İstanbul