gün ışığıyla ayna gibiydi seninle olanlar
seninle tüm yaşadıklarımız, her ne varsa!
tekrar tekrar aydınlanıyor ve yansıyorduk;
bir ara doğup, bir ara ölmek gibi mesela..
mesela sebepsiz sahip olmak, sebepsiz...
bir kuyunun içinde çırpınmak misali, sensiz !
öte yanda acı verdiğini bile bile bakmak,
silüetine dokunan ışığa bile katlanmak !
harbiden, sana dokunan ışığın odağına
seni sınayan aynanın arsızlığına, katlanmak !
gözlerime yansıyan düşüncelerimde kat kat
yerin dolmaz sanırım, benim ki büyük bir inat!
07.02.2021 / 22.20
Bandırma
Kayıt Tarihi : 11.2.2021 14:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!