Gün ışığı Şiiri - Nisan Yağmuru

Gecenin karanlık kuytu kolları
Nazlanma bekletme çabuk gel
Sar sarmala, sır saklayan kuvvetli kollarınla
Bas huzuru bulduğum koynuna
Gün ışığı doğup saklayana dek seni
Teselline çok muhtacım
Umutsuzluklar yaklaşmasın izin verme,
Umut doldur yüreğime
Karanlığınla incitmeden saklıyor örtüyorsun üzerimi
Ay yıldızlar uzaktan seyrediyor
Ama duymuyorlar hiç sesimi,
Bilmiyorlar çaresizliklerimi
Sessizliğinle enginliğinle bir sen teksen
Duyuyor anlıyorsun beni
Karanlığım yoldaşım hissediyorum
Sessizce izlesen de görüyorsun,
Biliyorum gözlerin üzerimde
Gün ışığı parlasa da hap aydınlık sevdamın gözleri gibi
Bilmeden anlamadan uzaktan görüyor, yaşadığım çaresizliklerimi
Olmuyor senin siyahın karanlığın gibi
Çok isterdim anlatmasam da
Duruşundan yaşantımdan herkesten çok anlasın beni
Teselli ederek bağrına basıp güçlendirsin
Yabancı gözler gibi bakarak geçmesin
Biliyorum hissediyor yüreğimdeki yakan büyük sevgimi
Olsun istiyorum aydınlık anlayarak
Geceden sonra kollarına saran Gün şığı gibi
O zaman aydınlanacak sevdamız,
Parlayacak gün ışığı gibi..