Zifiri karanlık gökyüzü
Ne yıldız ne ay
Fırtına kopacak az sonra
Şaşkın insanlık
Yüzüyor tersine
Vay haline vay
Burnunda hızma
Boynunda
Dikenli tasma
Kasıla kasıla yürüyor
Âdem kılığında
İsterim ki çıkartsın
Boynundaki tasmayı
İsterim ki kırsın
Kolundaki zincir kelepçeyi
Çözülsün
Ayaklarındaki paslı pranga
Tek başına yürüsün yaratana
Kuş olsun uçsun
Mavi gökyüzüne
Tepeden baksın Anadolu’nun
Yaylasına
Ovasına
Ara sıra dalsın Ege’ye
Dokunsun yosuna
Görsün
Denizin dibindeki mavinin
Değişen tonlarını
Belki gün ışığı vurur
Aydınlanır ruhu
Dönmez geri cahiliye dönemine…
Necati Kavlak
21.08.2020
Kayıt Tarihi : 21.8.2020 13:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönlünüze kaleminize sağlık.
Bu bilinci yeniden hatırlayıp... .
İradesini rehin bırakanların arasından çıkıp, prangalarını kırar mı ülkem insanı!
Tebrikler Necati Bey, Dostum..
TÜM YORUMLAR (2)