Gün ışığı Şiiri - Arap Kurt

gecenin içinde ayaz çiçekler
gün ışığı geceyi
gece gün ışığını bekler

göklerden gelen emir
karı eriten kar
demiri kesen demir
isyana götüren inkar

hayatın başında
ortasında
veya sonunda gitmek
nefes
sevinç
ve ağıt
beyazdan siyaha dönüşen kağıt

ne fark eder
ana rahminde
ya da
doğunca ölmek
yaşamak tutunmak ise
tutunmak için biraz üşümek gerek

tesadüfen bulduğum bir fotoğraf
fotoğrafta bir kadın
bir de erkek
aralarında bir çocuk
samimiyetsiz bir duruş
bakışlarını kaçırmışlar birbirlerinden
ama aynı karedeler
araları oldukça açık
kadının saçları simsiyah
gözlerinde gülümseme
dudağı suspus
adamın suratı asık
saçlarına kar yağmış belli
ağzı oldukça kalabalık
çocuk her şeyden bihaber
çocuk bildiğimiz çocuk

tesadüfen bulduğum bir fotoğraf
tanıdık değil
yabancı insanlar
yabancı etraf
yarım asır geçmiş üstünden
tozunu,pasını bırakmış zaman
zamanla kirlenir imiş insan
çocuk her şeyden bihaber
çocuk bildiğimiz çocuk
saf ve temiz
geçmişi ederken ihbar

köpükten dağlar
engeller çalı çırpı
babalar taş kesilmiş
analar yasta
her köşe başında çocuklar ağlar

boşluğa düşen düşene
her şeyi yutan sırlı karanlık
kurt ulumasını taklit eden köpekler
gecenin içinde ayaz çiçekler
gün ışığı geceyi
gece gün ışığını bekler