Gözümden akanlar kalbime indi
Rabbimin yazgısı böyle mi indi
Artık gün ışığı guruba indi
Arkadan gecenin zulmeti indi
Çektim tasasını öksüzlüğümün
Bir ulu çınarın hoş gölgesinde
İşte geliveren elzem ölümün
Uçurur zamanı son nefesinde
Gün ışığa hasret bulutlar süzgün
Hem de şehlâ gözler bulutlu üzgün
Bu canlar toprağa düşerse bir gün
Kervanlar meçhule giderse bir gün
Arif'im sana da bir katre toprak
Açılır sayfalar kopar bir yaprak
Günün ışığında ona bakarak
Nur olur bedenin göğe çıkarak
(10.02.2001-Adana)
Arif TatarKayıt Tarihi : 3.7.2008 23:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirimi sevgili hocam Ahmet Kabaklı'nın ölümü üzerine yazdım... O zaman çok üzüldüm! Bana yazdığı mektubunu hiç unutmuyorum, özenle saklıyorum... Mektubunda bana yazmaya devam etmemi istemişti; fazla geçmeden vefat etti... Bunun üzerine o günden beri yazmaya devam ediyorum... Bütün gayretim arkamda bir şeyler bırakabilmektir! .. Ancak, kültürümüz, böyle gelişip emin ellerde kalacaktır.
Kalbimizin kuytu köşelerinde kalmamalı hissettiklerimiz.. Güneşin buluta girdiği gibi kapanmamalı içimizden geçirdiklerimiz...
Nasılsa gün gelecek, 'o göklere çıkacak ruhumuz.....'
Şiiri ve değerli şairi kutlarım.....
DUYGULARIN AKTARILIŞINI,
KALEMİNİ VE YÜREĞİNİ.
SELAM VE SEVGİLERİMLE DOST.
ölüm bizim icin kacinilmaz son.
Yine de Rabbim gecinden versin... Uzun yaşayin.
Bu güzel siir icin tesekkürler.
Selamlar.
TÜM YORUMLAR (13)