Zamansızca girip gönlüme,
bir yıldız gibi,
yine zamansızca
kaydın avuçlarımdan
bir bıçak çiziği çekerek gönlüme.
Kalakalmışım
terk edilmiş bir geminin kaptanı gibi,
bir başıma güvertede,
boş bakışlarım,
çakılı klamış engine,
gelecek kurtarıcısını arar gibi
sensiz ve çaresiz.
Ne yaşadığımı anlayabildim
başımda yıldızlardan taç varken,
ne de sensizliğe alışabildim
gün inmeden..
Kayıt Tarihi : 5.5.2013 13:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tahsin Serdar](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/05/05/gun-inmeden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!