Gün İnerken Şiiri - Hasan Okursoy

GÜN İNERKEN

Çabuk kocadım
Çiçekler gibi soldum
Sokak başında
Yalnızlık adım

Bir şey saklamadım
Gözlerinizde oldum
Gün inerken
Sulara koştum

Her baharda
Çiçek açar ayva nar
Elma da armut da
Yılları kovalar

Tutma hiç
Karanlığın ipini
Baharda gelsin kırlangıç
Saçak altları olsun sevinç

Gölgeli ağaç diplerim
Dün gibi temmuz gülüşlerim
Üzümün alacasına
Düşen çocuk düşlerim

Farkımız yok birbirimizden
Yola düşen sesimizden
Eriyip gitti kar
Ne kaldı dünden

Kurumuş yapraklarda
Savrulur anım
Neyim varsa yorgun
Oflar durur şanım

Hasan OKURSOY