Gün Günden Kötü Şiiri - Ahmet Kurt

Gün günden kötüye gidiyor dostum,
Bulutsuz sabahı görecek miyim? ..
Her zaman sayarlar delik postumu,
Ben de bir garibe verecek miyim? ..

Vazgeçtim biçimden bütün şekilden,
Selam verdim insanlığa gönülden,
Parçalar toplanmaz, kopma bütünden,
Kutlu buluşmaya gelecek miyim? ..

Hamları besledim olsunlar diye,
Neden karamsarlık, bu korku niye,
Siz bana gökleri verin hediye,
Çorağına yağmur olacak mıyım? ...

Eşele usanma koskoca dağı,
Sorular zihnimde örümcek ağı,
Ustası gelince budar mı bağı,
Sofrana bir salkım konacak mıyım?

Yandıkça yüreğim, sunsan elinle,
Sarılsan, koklasan, sarsan gücünle,
Yıkasan, arınsan bütün öcünle,
Sana da gönülden kanacak mıyım? ..

Kurdoğlu, hüznümün gülleri açsın,
Irmakları içsen yine de açsın,
Varlıklar içinde cana muhtaçsın,
De, mahşere kadar yanacak mıyım? ..