Gün veda ederken sana,
Kırık hatıralar bırakmamalı...
Çiçeksiz yüzler...
Selamsız selamlar....
Parmak uçlarınla değil
Çelik pençelerle yakalayacaksın
Hayatın sınırsız güzelliğini
Renk renk banknotlar değil
Hayatla arana giren
Unuttun mu
Ananla arandaki
Pamuktan ince bağı...
Asırları aşıp
Sana gelen genleri...
Rüzgar kürüyorsa saçlarını
Bırak buğday tarlalarını
Savrulsun dalga dalga...
Uzat avuçlarını...
Parmaklarından geçen,
Hayatın ta kendisi!
Kayıt Tarihi : 1.7.2003 16:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arzu Dinçer](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/07/01/gun-gun-u-dogurur.jpg)
Murat Demir
Ne kadar da doğru.Teşekkürler dost.Engin Tunca.
Bırak buğday tarlalarını
Savrulsun dalga dalga...
Uzat avuçlarını...
Parmaklarından geçen,
Hayatın ta kendisi! '
Hayat yasamayi bilenlerindir...
TÜM YORUMLAR (6)