Gün Görmediler Şiiri - Tahsin Koç

Hayata geldiler ama hiç bir gün görmediler
Yaşantısında iki çocuğunun ölüsünü gördüler
Çok ağladılar çok sızlandılar hiç gülmediler
Geldiler ama yaşamadan gittiler

Hayat tatlı mıydı acı mıydı tatmadılar
Yaşadılar ama yaşantıyı bilmediler
Kendi sıkıntısında çevreyi görmediler
Gezmeme diler bilmediler görmediler

Bakın hayata geldik dediler mutlu yaşa
Hiç farkında olmadan onlar zehir kattılar aşa
Ne çileler çektiler gelmeyen kalmadı başa
Yaşantıyı bilmediler görmediler

Zaten evliliği problemle başladı hayata
Genç kız iken dulla evlendi birinci hata
Hayatın yolu çok zor dolambaçlı ve sapa
Yaşayamadılar bilemediler göremediler

Hayat onlar için günlük kavga dövüş
Birbirine çemkirme ve birbirine sövüş
Ne Hayat sürdüler ne mutluluk nede düş
Yaşayamadılar hissedeme diler göremediler

Son Döneminde kocasını kayıp etti başladı yalnızlık
Zaten O Hayata küsmüştü hep düşünürdü vefasızlık
Ne Hayat kaldı mazide ne yaşantı kötü anıdan başka
Hayat onun yaşayamadığı bilemediği bir zindan

Ne Kocadan yarıdı ne evlattan yarı dı asla gülmedi
Gerçek hayat geçek yaşantı ne idi onda bilmedi
Hayata olumsuz başladığı için inadından taviz vermedi
Geçti hayat geçti yaşantı bir güzel sefa sürmediler

Ah Tahsin şahit oldun sende bazen bu yaşantıya
Onlar huzursuzluğu hayat sandılar yaşantıdır güya
Çok sıkıntı çektiler muhtaç oldular ekmeye suya
Geldi geçti bu dünyadan bir Lale Bibi dediler kim?

Tiran- 21.05.2019