Gün Gidimi Şiiri - Barış Akm

Bir güneş daha eksildi gün takviminden
Bu gece ay doğar mı dersin yeniden
Unuttum en son ne zamandı öptüğüm mehtabından
Epey geçti hançer gibi hilal oluşunun üstünden
O ne saplanıştı o öyle gözlerinin sadağından
Hala can sızar gövdemin kasnağından
Bir gün sonu gelecek biliyorum bekleyişimin

Evet, bir güneş daha geçti mavili şehirden
Yeni bir akşam üstü sunuyor yokluğun
Ve ben yine meyhanesindeyim hasretinin
Bir köşesinde ben, karşımda hayalin masamın
Ne gözlerin var, ne de benden haberin
Yine elimde o kara-kaşlı kalem, içinde sen,
Bu kaçıncıdır unuttum, kağıtlara yazık ediyorsun

Dört başı mamur olur meyhaneleri bu saatlerin
Güneş sancağını indirince sularına bir kadehin
Bir anda en büyük şairi olursun memleketin
Doğup büyüdüğün İstanbul'da gurbet yaşarsın
Vatan türküleri gibi yanık olur toprağın
Askerlik olsa şafakla der sayarsın
Saniyeleri bile asırlar sürer yokluğunun
Takvime uymazki bir bir çentik atasın

Yıldızlar gülecek mi dersin sabah olmadan
Bu deniz, bu boğaz çatlayacak mı bir gün
Sen gelecek misin dağlarından o gün
Bu Marmara'nın suları çekilir mi dersin
Yetmez mi sanırsın yakmaya gökleri bir selamın
Daha bunlar ne-ki hele bir gel sen
Ayağının pembe tozu bu bu limana bir dökülsün
Düşmanları dökecek deniz bulamazsın inan
Sen o zaman gör bir de beni, en hasını şiirin

[email protected]