Gün Gibi Doğuyor Şiiri - Fizikçi Ahmet

Gün gibi doğuyor hasretin karanlığa
Vuruyor yüzüme peşi sıra
Perdeler savruluyor yokluğunda
Seni sarmak için aralandığında
ama yoksun

Senin adın olmuş hasret
Hasretin içinde bir ben
Benim adım olmuş gaflet
Dalalet içinde bir sen

Bir günün kalmış gibi varıyorsun aydınlığa
Hızlanıyor ayakların yarı çıplak
Dalgalar hırçınlaşıyor varlığında
Duvarlar ağlıyor sesinin yankılarında
ama yoksun

Koşa koşa gitmeyecektin tek başına yalnızlığa
Haykırıyor gözlerin bir bak bana
Görünmüyor artık yansımalar aynalarda
Tek bir sözüm var eldekilerin hepsi sana
ama yoksun