Gün gelir ölüm de unutur öldüğünü
Bir gassal gelir annenin gözyaşlarıyla yıkar bedenini
Annenden doğduğun ilk günkü gibi Sarar seni beyaz kundağa
Tabutta bir elif gibi uzanırsın musalla taşı üzerinde
Kılınırken cenaze namazın ölenin sen olduğunu anlamadan sen de kılarsın namazını
Tabutunu omuzlayanlar arasında sen de varsın kendine son iyiliğini yapmak üzere omuzluyorsun tabutunu
ölümün ağırlığı bütün bedenine yayılıyor
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta