Gün Gelir Bir Damla Olur Deniz

Pakette kalan son sigaraydı bu. Gittikçe uzaklaşıyor, zayıflıyordu çocuk sesleri. Yok olmaya mahkum bir dirimselliği yaşıyor olmalıydı.
Coşkular ona göre değildi, söyleyişler ağıtlı, gözlerinden öptüğü geçti aklından bir an. Otobüs duraklarından nefreti bir kat daha artmıştı. Gecenin kör karanlığında yalnızlık dostu, sessizlik düşmanı. Bir çekirgenin sesi bile korkunçtu o an. Masmavi değildi şimdi gökyüzü. Yüreği unulmaz bir sancıyla kıvranıyor, gözyaşları burgaçlanıyordu. Acaba erecek miydi ilk yaza. Kızgın volkanların dumanını içine çekecek miydi hasretle.
Şimdi tütün kokulu bir ağızdan sevi muştusu bekliyordu. Yol üstünde bir çiğnem mutluluk satanı görebilseydi. Önüne gülücüğü hiç tatmamış duygu kırıntıları çıktı. Yumruklarını sıkıyordu nedenini bilmeden. Açtı birden bire. Yeni buluşların aydınlığı gözlerini kamaştırdı.
Künyesini okuyorlardı. 2. taburdan............................. Mutluluk kapışan çocuklardı yerde kavga eden. Bir atımlık sevinç olmak istiyordu mavzerde.
Gün gelir bir damla olurdu deniz. Başka duyularda kendini unuttururdu bilmeden. Kendini sorgulama zamanı gelmişti. İlk yaz nasıl tutulur?
Son sigara da bitti baksana! ........