Gün gelir, faili mâlum bir gönül yarasına
mübtela olur insan.
Acıtsa da, incitse de, kül olacağını bilse de
gönüllüce yanar da yanar.
Ne kadar ictinap etse de aşktan
ansızın düşüverir kuyusuna
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta