Gün Gelince Şiiri - Nedim Uçar

Gün gelince, ölüm çalar kapıyı,
Dünyayı başına dar etme gönül.
Azrail elinden alır tapuyu,
Çirkini kendine yar etme gönül.

Ecelin atına bir gün binersin,
Musalla taşından yere inersin,
Zaman akıp gider başa dönersin,
Şu kısa ömrünü zor etme gönül.

Toprağın altında çürür bedenin,
Tez günde unutur gelip gidenin,
Belki de bulunur dua edenin,
Bir kalp kırdın ise kar etme gönül.

Kaderin elinde ağlar gülersin,
Gökyüzünde yağmur olur çilersin,
Bir bakışla dağı taşı delersin,
Gözyaşı dökmeyi ar etme gönül.

Nedim Uçar der ki, iyilik eyle,
Mahşerde farkı yok yoksulun beyle,
Bir bildiğin varsa açıkça söyle,
Yanan yüreğimi kor etme gönül.

Dr.Nedim UÇAR