Gün gelecek, doğmayacak güneş
Karanlık olacak heryer gölgeler silinecek
Gün gelecek, aşkı tükenecek güneş ve ayın
Daima ayrı kalacaklar göğün bir köşesinde
Gün gelecek, geceler sahipsiz kalacak
Çiçeklerin boynu üzüntüyle bükülecek
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta